Zomaar wat ervaringen...
Deze keer verblijf ik niet in een hotel maar bij kennissen in een woonhuis in Kololi. Mooi groot huis, met 3 slaapkamers waarvan 2 slaapkamers een eigen douche en toilet hebben en nog een douche met toilet op de gang. Toch ruimte genoeg om je te wassen zou je zeggen. Ik had net de afgelopen nacht wat weinig geslapen door wat opstandige hanen dus ik neem een middagdutje. Wordt ik op een gegeven moment wakker door wat gerommel op de binnenplaats, waar ook een kraan is. Kijk ik uit het raam, zie ik de zus van de vrouw des huizes zich daar in volle glorie pontificaal zitten te wassen met behulp van de teil en een hand-emmertje.
1 van de ochtenden: Ik sta op. Eerst maar eens een douche: he, geen water. Dan eerst maar koffie, ik heb nog flessenwater. Water in de waterkoker: He, geen stroom. Geen nood, gisteren een steelpannetje gekregen van een kennis dus op naar de keuken, pannetje op het fornuis: gasfles leeg...
We gaan eten aan het strand. Mijn Gambiaanse schoonzus bestelt de lady-fish met rijst, ik de oesters met knoflook en friet. Vraag ik haar of er ook men-fish zijn. Ze dacht van niet. Ach ja, eigenlijk ook niet belangrijk, ik hou ook alleen maar van ladies. De lady-fish werd geleverd met de friet en mijn oesters met de rijst. Hebben we zelf maar opgelost.
Ander restaurant, net nieuw dus ook een net nieuwe bediening. Ik dacht het makkelijk te maken door het nummer van het menu door te geven: nr 45 graag. Een boel geschrijf, ik vermoed dat toch de hele omschrijving werd opgeschreven: mashed potatoes with beefstew in red wine sauce. (puree met hachee in rode wijnsaus). Even later kwam de bediening aanzetten met een glas rode wijn. Ik heb maar niet gevraagd of het de bedoeling was dat ik die zelf over de hachee moest kieperen maar even uitgelegd wat er stond.
We komen met een taxi terug van boodschappen doen. De school is net uit en daar loopt het buurmeisje. Wij stoppen, kan ze meerijden. Na het instappen verliep het gesprek als volgt:"Hello, who are you?" "I am fine". "I am Kees". Tja, 'who' en 'how' scheelt ook eigenlijk niet zo heel veel bij
nader inzien. ;-)
In huis werkt een en ander niet of niet helemaal. Er is geprobeerd in te breken dus het slot is wat geforceerd en de deur kan van buitenaf alleen nog open met de sleutel. Opletten dus dat je een sleutel bij je hebt. De lampen bij de poort werken niet net als wat lampen in huis. 1 plafondlamp kon ik openkrijgen de andere niet. Zaten er 2 lampen van 40 watt in, ja die worden te warm dus vervangen door 2x 15 watt. Met veel moeite een buitenlamp open kunnen krijgen (geen enkel gereedschap voorhanden) maar daar een nieuwe lamp indraaien zal gezien het stof wat erin waait wel hopeloos zijn. Nieuwe batterij in de klok, alle wijzers even rechtgebogen, liep ook weer. Stortbak van 1 toilet werkt niet meer, onderdeel naar de filistijnen. Afijn met wat verbuigen van een en ander, loopt het water in elk geval weer. De buitenlamp testen wordt vanavond want zoals gewoonlijk weer geen stroom.
De jongste zus van mevrouw logeert hier vaak. Die heeft vandeweek al een uitbrander gehad, want had de poort van binnenuit gesloten. Op zich geen ramp, maar toen ik aan de poort stond te rammelen hoorde ze dat niet. En ik stond toch echt een kabaal te maken waar de moskee een puntje aan kon zuigen. de poort gaat dus niet meer op slot tot iedereen thuis is. Er waren 3 sleutels, maar ja, zuslief is er 1 kwijtgeraakt. Nog 2 dus, 1 voor zuslief die op het huis past 's avonds, en 1 voor mij. "Hoe komen jullie dan 's nacht binnen?" Wij gaan wel door de ingang van de buren, dan kunnen we via het slaapkamerraam haar wel wakker maken.
Kom ik deze keer 's avonds thuis (hoofdbewoners nog aan het werk in de bar). Warm in huis, dat duurt tot een uur of 3, dan koelt het pas af, dus vlug naar de slaapkamer en kleren uit. Oh ja, er is stroom, dus kan ik nou wel even de lampen checken nog. 3 knoppen naast de deur, maar ik kom er niet uit welke knop nou wat is, dan maar snel even buiten kijken... Dat was niet snel genoeg. Het waait ineens behoorlijk en in die 2 tellen dat ik buiten sta, waait de deur dicht. Sta ik daar in mijn onderbroek buiten op straat en een zus die weer niet wakker te krijgen is. (de buurt wel). Nou, dan maar de ingang van de buren gaan zoeken, niet gevonden. (dit is een hoekhuis, maar hiernaast zit een winkeltje (was nog open) en de eerstvolgende poort is zeker 50 m van deze af, dat zal hem dus wel niet zijn (wel dus) en om in deze toestand even over de compound van de nog wakkere buren te lopen...) Uiteindelijk over de muur moeten klimmen om bij de juiste slaapkamer te kunnen komen.
Het eten is best wel lekker, maar wat groenten zou ook niet verkeerd zijn. Rijst met kip, rijst met vis, rijst met gehaktballetjes.. Vooral dat laatste is best wel bewerkelijk. Eerst rundvlees op de kop zien te tikken. Nouu, man met kraampje, brok rundvlees erop en paar honderd vliegen. Maar toen ie klaar was met hakken zag het vlees er best goed uit. Ik achter mijn boodschappenjuf aan, na 5x vragen kwamen we bij iemand die het vlees in kleine stukjes ging snijden, waarna het bij het volgende kraampje door de gehaktmolen kon. En weer 40 Dalasi armer. Ondertussen koop ik links en rechts wat groenten: aardappels, uien, wortel, parsley, tomaten, blik ananas. Thuis lekker op de ouderwetse manier, de gehakt en de kruiden met een paal in zo'n houten pot gestampt. Was wel verrekte lekker daarna.
Ik had al eens wat fruit meegebracht, mandarijnen en sinaasappels. Nou, gaat er maar met moeite in. Kokosnoten, uiteindelijk weg moeten gooien. Bananen, zelf maar opgegeten. Maar goed, ik heb een makkelijk lekker recept voor geroosterde groenten uit de oven. Dus dag erna, ga ik eens aan de slag. Aardappelen, wortel, uien, parsley en ananas in stukken gesneden, gemixed met olie, zout, peper en tijm. Uitgespreid in de voorverwarmde oven, en nou nog even 30 minuten roosteren. Als ze ook dat niet lusten, geef ik het op om te proberen ze groenten te laten eten... Valt na 5 minuten de stroom uit.
Ondertussen heb ik een paar keer gegeten bij Patta-Patta. Prima eten, maar ik ben maar een kleine eter. De spaghetti bolognaise was eigenlijk toch wel te lekker om het restant terug te sturen, dus mee naar huis. Kijk, dat vond zoonlief nou weer wel lekker. ;-)
Deze keer verblijf ik niet in een hotel maar bij kennissen in een woonhuis in Kololi. Mooi groot huis, met 3 slaapkamers waarvan 2 slaapkamers een eigen douche en toilet hebben en nog een douche met toilet op de gang. Toch ruimte genoeg om je te wassen zou je zeggen. Ik had net de afgelopen nacht wat weinig geslapen door wat opstandige hanen dus ik neem een middagdutje. Wordt ik op een gegeven moment wakker door wat gerommel op de binnenplaats, waar ook een kraan is. Kijk ik uit het raam, zie ik de zus van de vrouw des huizes zich daar in volle glorie pontificaal zitten te wassen met behulp van de teil en een hand-emmertje.
1 van de ochtenden: Ik sta op. Eerst maar eens een douche: he, geen water. Dan eerst maar koffie, ik heb nog flessenwater. Water in de waterkoker: He, geen stroom. Geen nood, gisteren een steelpannetje gekregen van een kennis dus op naar de keuken, pannetje op het fornuis: gasfles leeg...
We gaan eten aan het strand. Mijn Gambiaanse schoonzus bestelt de lady-fish met rijst, ik de oesters met knoflook en friet. Vraag ik haar of er ook men-fish zijn. Ze dacht van niet. Ach ja, eigenlijk ook niet belangrijk, ik hou ook alleen maar van ladies. De lady-fish werd geleverd met de friet en mijn oesters met de rijst. Hebben we zelf maar opgelost.
Ander restaurant, net nieuw dus ook een net nieuwe bediening. Ik dacht het makkelijk te maken door het nummer van het menu door te geven: nr 45 graag. Een boel geschrijf, ik vermoed dat toch de hele omschrijving werd opgeschreven: mashed potatoes with beefstew in red wine sauce. (puree met hachee in rode wijnsaus). Even later kwam de bediening aanzetten met een glas rode wijn. Ik heb maar niet gevraagd of het de bedoeling was dat ik die zelf over de hachee moest kieperen maar even uitgelegd wat er stond.
We komen met een taxi terug van boodschappen doen. De school is net uit en daar loopt het buurmeisje. Wij stoppen, kan ze meerijden. Na het instappen verliep het gesprek als volgt:"Hello, who are you?" "I am fine". "I am Kees". Tja, 'who' en 'how' scheelt ook eigenlijk niet zo heel veel bij
nader inzien. ;-)
In huis werkt een en ander niet of niet helemaal. Er is geprobeerd in te breken dus het slot is wat geforceerd en de deur kan van buitenaf alleen nog open met de sleutel. Opletten dus dat je een sleutel bij je hebt. De lampen bij de poort werken niet net als wat lampen in huis. 1 plafondlamp kon ik openkrijgen de andere niet. Zaten er 2 lampen van 40 watt in, ja die worden te warm dus vervangen door 2x 15 watt. Met veel moeite een buitenlamp open kunnen krijgen (geen enkel gereedschap voorhanden) maar daar een nieuwe lamp indraaien zal gezien het stof wat erin waait wel hopeloos zijn. Nieuwe batterij in de klok, alle wijzers even rechtgebogen, liep ook weer. Stortbak van 1 toilet werkt niet meer, onderdeel naar de filistijnen. Afijn met wat verbuigen van een en ander, loopt het water in elk geval weer. De buitenlamp testen wordt vanavond want zoals gewoonlijk weer geen stroom.
De jongste zus van mevrouw logeert hier vaak. Die heeft vandeweek al een uitbrander gehad, want had de poort van binnenuit gesloten. Op zich geen ramp, maar toen ik aan de poort stond te rammelen hoorde ze dat niet. En ik stond toch echt een kabaal te maken waar de moskee een puntje aan kon zuigen. de poort gaat dus niet meer op slot tot iedereen thuis is. Er waren 3 sleutels, maar ja, zuslief is er 1 kwijtgeraakt. Nog 2 dus, 1 voor zuslief die op het huis past 's avonds, en 1 voor mij. "Hoe komen jullie dan 's nacht binnen?" Wij gaan wel door de ingang van de buren, dan kunnen we via het slaapkamerraam haar wel wakker maken.
Kom ik deze keer 's avonds thuis (hoofdbewoners nog aan het werk in de bar). Warm in huis, dat duurt tot een uur of 3, dan koelt het pas af, dus vlug naar de slaapkamer en kleren uit. Oh ja, er is stroom, dus kan ik nou wel even de lampen checken nog. 3 knoppen naast de deur, maar ik kom er niet uit welke knop nou wat is, dan maar snel even buiten kijken... Dat was niet snel genoeg. Het waait ineens behoorlijk en in die 2 tellen dat ik buiten sta, waait de deur dicht. Sta ik daar in mijn onderbroek buiten op straat en een zus die weer niet wakker te krijgen is. (de buurt wel). Nou, dan maar de ingang van de buren gaan zoeken, niet gevonden. (dit is een hoekhuis, maar hiernaast zit een winkeltje (was nog open) en de eerstvolgende poort is zeker 50 m van deze af, dat zal hem dus wel niet zijn (wel dus) en om in deze toestand even over de compound van de nog wakkere buren te lopen...) Uiteindelijk over de muur moeten klimmen om bij de juiste slaapkamer te kunnen komen.
Het eten is best wel lekker, maar wat groenten zou ook niet verkeerd zijn. Rijst met kip, rijst met vis, rijst met gehaktballetjes.. Vooral dat laatste is best wel bewerkelijk. Eerst rundvlees op de kop zien te tikken. Nouu, man met kraampje, brok rundvlees erop en paar honderd vliegen. Maar toen ie klaar was met hakken zag het vlees er best goed uit. Ik achter mijn boodschappenjuf aan, na 5x vragen kwamen we bij iemand die het vlees in kleine stukjes ging snijden, waarna het bij het volgende kraampje door de gehaktmolen kon. En weer 40 Dalasi armer. Ondertussen koop ik links en rechts wat groenten: aardappels, uien, wortel, parsley, tomaten, blik ananas. Thuis lekker op de ouderwetse manier, de gehakt en de kruiden met een paal in zo'n houten pot gestampt. Was wel verrekte lekker daarna.
Ik had al eens wat fruit meegebracht, mandarijnen en sinaasappels. Nou, gaat er maar met moeite in. Kokosnoten, uiteindelijk weg moeten gooien. Bananen, zelf maar opgegeten. Maar goed, ik heb een makkelijk lekker recept voor geroosterde groenten uit de oven. Dus dag erna, ga ik eens aan de slag. Aardappelen, wortel, uien, parsley en ananas in stukken gesneden, gemixed met olie, zout, peper en tijm. Uitgespreid in de voorverwarmde oven, en nou nog even 30 minuten roosteren. Als ze ook dat niet lusten, geef ik het op om te proberen ze groenten te laten eten... Valt na 5 minuten de stroom uit.
Ondertussen heb ik een paar keer gegeten bij Patta-Patta. Prima eten, maar ik ben maar een kleine eter. De spaghetti bolognaise was eigenlijk toch wel te lekker om het restant terug te sturen, dus mee naar huis. Kijk, dat vond zoonlief nou weer wel lekker. ;-)
