Pattaya, 14 oktober

Voor wie het nog op tijd leest: heel veel plezier straks op ons moeders verjaardag en feliciteer haar van me.

Nou, het zit niet mee deze vakantie. Ik ben eergisteren door mijn rug gegaan. Zit ik dus weer een paar dagen vast in het hotel. Nou is het hier goed uit te houden dus op zich is het niet zo'n ramp. Er zijn 2 andere gasten - Simon en Fred - en nog Martin zelf waar je behoorlijk mee kunt lachen. Maar wel dus vooral langzaam bewegen, geen onverwachte bewegingen en zeker niet omkijken.
De afgelopen dagen heb ik me vermaakt met lekker rustig aan doen, beetje massages zolang ik nog hier ben en wat door de stad wandelen. Hieronder wat foto's van het poppentheater (dat houten uitziende geval), het Marriot-hotel (met dat vliegtuig), zomaar een mode-winkeltje en nog een of ander hotel of zo by night.
Af en toe kookt Martin voor wie mee wil doen een aparte maaltijd. Op de foto's zitten we met zijn allen aan de bar van het hotel aan de kip-kebab. Hardstikke gezellig en prima eten. Daarna zijn we nog naar de 'Blues-factory' geweest. Goeie life-muziek maar veel te hard natuurlijk.

 

 

Op de laatste foto van links naar rechts: Ruud, een plaatselijke techneut; Simon, Fred met vriendin en achteraan Martin met vriendin.

 

Ik krijg mails dat men niet kan reageren. Dat kan wel: je moet onderaan een artikel op 'opmerkingen' klikken. Ik geef toe dat dat een beetje dom geregeld is. Ik persoonlijk zou ipv 'geen opmerkingen' gezet hebben: 'reactie plaatsen'.

 

 

 

 

 

Thailand sep-okt 2012

Hehe, daar ben ik eindelijk.Eerst maar vertellen waarom het zolang geduurd heeft.
Ik had gepland om eerst een paar dagen in Pattaya te blijven en dan naar de ouders van Kampan in Pak Chong te gaan en vandaar door naar Surin voor een paar dagen. Later zou ik dan nog een week of zo naar Chiang Mai gaan. Maar Geert, de eigenaar van het hotel hier, bood aan om met hem mee te rijden naar Chiang Mai. Hij vertrok alleen wel al meteen 2 dagen later. Gezien de reisafstand - 800 km - kon ik dat aanbod niet afslaan.
Meteen de 1e avond in Chiang Mai al de pech dat mijn motorbike-taxi een aanrijding veroorzaakte. Nou ja, daar kwam ik met wat schaafwonden nog goed vanaf. 't Werd alleen vervelend slapen als je gewend bent op je rechterzij te slapen en je enkel, knie, heup, elleboog en schouder aan die kant zijn beschadigd.
Op de terugweg van Chiang Mai naar Pattaya hadden we een veel erger auto-ongeluk. 't is al donker en 3 motorbikes wilden de highway vanuit de middenberm oversteken. Mijlenver achter ons geen auto te bekennen maar ze moesten dus perse vlak voor ons oversteken. Ik zie ineens 2 kleine achterlichtjes en denk: gadsamme zijn die nou de weg aan het oversteken? Nummer 1 was er al bijna over, nummer 3 was slimmer en stond in de middenberm nog te wachten en toen zagen we pas nummer 2, zonder licht - later gaven de jongens toe dat die zonder benzine zat - midden op de weg.
Uitwijken naar links kon niet, ten 1e ging hij die kant op en ten 2e reed daar nummer 1. Dus God zegene de greep en proberen er achter langs te gaan. En toen draaide die sukkel om. Geen schijn van kans om hem te ontwijken. Een ontzettende klap. We hebben hem nog onmiddellijk naar het ziekenhuis gebracht maar hij heeft het niet meer gehaald.
De volgende dag was ik knap beroerd en dat werd met de dag erger. 2 dagen geleden heeft Martin van het hotel me 's avonds naar het ziekenhuis moeten brengen. Gelukkig ben ik nou dankzij een sloot medicijnen weer bijna beter. Maar ondertussen heeft dat alweer 5 dagen geduurd.
----
Het 1e uitstapje hier in Pataya was uiteraard: naar de Forever Bar om mijn kennissen van vorig jaar op te zoeken. Bar closed. (what's in a name?) Kon uiteindelijk 2 personen traceren, 1 in Surin, 1 in Buriram. Maar ik heb ondertussen besloten om maar geen verdere reizen meer te doen.

Chiang Mai dan maar. Een ontzettend mooie omgeving daar, heel veel natuur met een ongelofelijke variatie aan planten. Geert ritselde een gids voor me om mee de Doi Suthep - een hoge berg - op te gaan. Een Deen die hier was aanbeland en nooit meer is weg gegaan. Aardige man. Ben er 3 dagen mee onderweg geweest. Uiteraard wat tempels bezichtigd maar na 3 beginnen ze toch allemaal op elkaar te lijken dus ik heb alleen de mooiste op de foto gezet.

 

 

Verder hebben we nog een silk-factory bezocht, interessant, van het kweken van zijderupsen tot het spinnen van de zijde. En de produkten zien er allemaal schitterend uit maar volgens mij zit het niet lekker. Dan nog een jade-fabriek, ook heel interessant en mooi maar ja schreeuwend duur. En een orchideeenfarm, zeer de moeite waar om te bezoeken.

En uiteraard zijn we enkele keren naar het weeshuis geweest, dat van die kalenders die ik iedere keer meebreng. Het wordt gerund door 4 mensen die in totaal voor 31 kinderen zorgen. Wat een ongelofelijke hoeveelheid werk is. Denk maar eens aan: iedere dag voor 35 man eten klaar moeten maken, de was doen, zorgen dat ze op school komen, etc.  Die 2 echtparen hebben dus zelf nooit rust.
Er heerste een ontzettend leuke sfeer, nergens een onvertogen woord. Maar met zoveel kinderen die allemaal tegelijk naar school toe moeten zijn er door Geert gescheiden douche- en wasruimtes gebouwd voor meisjes en jongens. Ook zijn er 2 gescheiden slaapzalen maar dat laat aan ruimte te wensen over. Per zaal 2 2-persoons stapelbedden en 3 gewone bedden. Dat zijn theoretisch te weinig slaapplaatsen maar voor de kinderen past dat wel. Net op het moment dat we een groepsfoto zouden maken met Geert en mij erbij was de batterij van mijn camera leeg. Iemand van het weeshuis
heeft er toen 1 gemaakt en zou die via Geert opsturen maar hij is er nog niet dus die plaats ik later.