Delhi en Udaipur, feb 2012

De vorige keer dat ik in Udaipur was hebben we Manu (de kelner van ons hotel, wiens gezin behoorlijk in de problemen zat) geld gegeven om terug te gaan naar Delhi om daar iets voor zichzelf te beginnen. Dat is niet helemaal volgens planning verlopen maar op dit moment lijkt het de goede kant op te gaan. Ze hebben een woonruimte ter grootte van een garage waarin ze een 'restaurantje' begonnen zijn.

Ze zien er nu in elk geval een stuk beter uit dan toen en volgens zeggen zijn ze hier gelukkig. In de wijde omtrek zit niets qua restaurant, logisch gezien de arme omgeving, en wat hij maakt kost uiteraard dan ook niet al teveel maar hij schijnt volop werk te hebben. Er is bijv. 1 rijke dame die 1x per week een grote ketel van een of ander goedje laat maken wat op vrijdag rond een uur of vijf gratis wordt uitgedeeld aan de bevolking.

Het gebouwtje rechtsachter op de achtergrond, met links en rechts naast de ingang dat geel-oranje, is de woonruimte van Manu. Eindelijk weer eens een 'projekt' wat goed uitvalt. Binnenkort kan Manu waarschijnlijk een behoorlijk stuk grond erbij huren en dan zou hij behoorlijk uit kunnen breiden. Ben zeer benieuwd hoe het er hier volgend jaar uit ziet.

Toen we even bij familie op bezoek gingen kwam er net een theatergezelschapje van overheidswege langs. Om de bevolking wat wijzer te maken over bepaalde onderwerpen (zoals geboortebeperking) heeft de regering besloten om dit te proberen door overal in het land toneelstukjes op te laten voeren. (nou, zijn ze nog wel even mee zoet dus) Het stuk op foto ging over terroristen en bijv. het waarschuwen van politie als er ergens onbewaakte bagage staat.

Verder is wederom Delhi niet al te best bevallen. Lijkt er erg op dat veel hotels je zoveel mogelijk proberen op te lichten. Alleen de metro was wel leuk. Kost vrijwel niks, gaat snel en was een stuk minder druk dan ik zou verwachten. Totdat het me opviel dat er alleen maar dames in de coupe zaten.... Bleek de volgende coupe wel een soort veewagen te zijn met alleen maar mannen.



Daktuintje?



linzen, dal, erwten, etc.

-------

Udaipur
We zitten in een hotel waar we nog niet eerder waren: Rangniwas. Mooie tuin voor de kamer, lekker rustig (ehh, nou ja, da's relatief dan) en ietsje verder van het centrum.



Wij zitten in de kamers onderin



Uitzicht vanuit de kamers

Het duurde een paar dagen voor we Bunty zagen want die is druk bezig zijn begraf, huwelijk te regelen. Overigens is het hier 's ochtends en 's avonds nog best wel fris. Alleen overdag een lekkere temperatuur. De afgelopen dagen overal even een praatje wezen maken met de mensen die we kennen, links en rechts wat speelgoed en legpuzzels uitgedeeld en voor je het weet is een dag om.
De juffrouw van vorig jaar waar ik mee geregeld had dat de kinderen naar school zouden gaan zat er ook weer. (Selma, ik heb nou zwarte onderzetters) Ik heb van Ing Lim geld gekregen om voor hun het schoolgeld en alle bijkomende kosten te betalen. Bedankt Ing, het is nou ter plekke. :-)

Gisteren ben ik bij deze familie thuis even chai (thee) wezen drinken. Ze wonen gelukkig niet zover weg. Voor dat soort ritjes heb ik een vaste riksja-driver, Keshel. De man die ons destijds naar het huis van Pierce had gebracht, letterlijk ergens midden in de rimboe hier. Is ergens terug te lezen in 2006 geloof ik. Sindsdien nemen we Keshel mee als we langere ritten hebben. Die vertaald dan ook want hun kennis van Engels is net zo groot als mijn kennis van Hindi.

Een dagelijkse groentemarkt in Udaipur

Vanochtend zijn we eens gaan zoeken of we die stoffenhandel nog konden vinden waar ik vorige keer een lap heb gekocht voor mijn broek want ik moet een nieuwe hebben. Da's gelukt na enig verkeerd lopen. Net de lap gedropt bij de kleermaker en doe er meteen maar 2. Overmorgen zijn ze klaar. Vanavond moeten we op komen draven op de begr, bruiloft. Gelukkig wil Devendra er ook niet te lang zijn dus we rekenen erop dat die wel aangeeft wanneer we weer weg mogen. Dan morgenmiddag vanaf 13 u, dat schijnt de officiele dag te zijn. En overmogen 's avonds nog een keer naar de receptie, paar uurtjes.

Ga ik nou Dhapu eens terugbellen want die heeft gebeld. Zal wel problemen met haar bankpas hebben, heb ik nl deze keer ook. Om de haverklap beweert een automaat dat mijn kaart niet goed is of dat ik onvoldoende saldo heb of wat dan ook. Hebben ze de creditrating van de ABNAMRO ook verlaagd of zo?