Dat wordt 10 dagen want het is hier heerlijk rustig en erg mooi, dus ik blijf een paar dagen langer. Ik was wat later hier dan gepland want ik werd uitgenodigd voor het verjaardagsfeest van Lek, de vriendin van Hans van Nunen. Hans en Lek zijnn heel aardige mensen, enkele jaren geleden zijn we samen naar Chiang Mai gereden en hebben daar een heel leuke tijd gehad. Ik was dus blij ze weer te zien en hoewel ik een hekel heb aan verjaardagsfeestjes was dat van Lek ERG geslaagd. Uitstekend eten, erg goede live muziek uit de jaren '60 en als extra mocht ik naast Lek zitten. ;-)
Het is hier de gewoonte dat je de jarige dame wat geld als cadeau geeft, en dat wordt dan vastgeniet aan een sjaaltje wat ze draagt. En Geert had in Phnom Phen een heel mooie sjaal gekocht voor haar als cadeau, dus die werd meteen gebruikt. Dit is Lek:
(Nee, dat is geen koptelefoon, maar een nieuw snufje wat Hans op de kop had getikt, dat zijn 2 mini ventilators)
Ik had hier nog een paar filmpjes van het feest willen plaatsen mar dat lukt helaas niet.
Zo, hierna eindelijk naar Ban Phe.
Nou, met de bus naar Rien was zo gemakkelijk nog niet. In Ban Phe kun je voor iedere bestemming een mini-van bestellen, maar vanuit Pattaya kreeg ik dat niet gevonden. Dan eerst maar eens naar Nakhon Chai Air. Vriendelijke jufrouw, sprak goed Engels en ja: er rijden dagelijks bussen naar Rayong om 4,5,6,7 en 8 u 's morgens. Ok, als ik niks anders kan vinden pakken we die morgenvroeg, dan ben ik alvast voor 80 Baht in Rayong. Nou, de hele stad afgeweest, zowat alle busstations gehad voor een rit naar Ban Phe: "not have". Ergo, terug naar Nakhon Chai Air. Nieuwe juf met standaard dramatisch Engels: Nee, die bus van 8 u die rijdt niet, waren geen boekingen voor. wel die van 4,5,6 en 7u en om 2u 's middags. "Kan ik dan een kaartje kopen voor de bus van 2u?" Nee, morgen komen en dan een kaartje kopen. Merkwaardige logica: je laat een bus uitvallen omdat er geen kaartjes zijn geboekt, en als je dan een kaartje voor de volgende bus wilt, dan kan dat niet? Nou, dan heb ik er geen enkel vertrouwen in dat die bus wel gaat rijden, ik zoek wel een andere oplossing.
Overal zie je aanbiedingen voor dagtrips naar Koh Samed voor 1000 Baht. Die boten naar Koh Samed vertrekken vanuit Ban Phe, dus kan niet moeilijk zijn om er zo te komen.
Dit doet me denken aan een voorval van een paar jaar geleden: Oi wilde met mij naar Koh Laad. Nooit van gehoord, dus ik vraag Martin waar dat moet zijn. Nee, ook nooit van gehoord. "Als het met 'Koh' begint, is het een eiland maar Koh Laad ken ik niet. Oi nog 15x die naam opnieuw laten zeggen, en uiteindelijk drong het tot me door dat ze Korat bedoelde. Maar ja, die 'r' he. :-)
In de kamer naast me zit een Schot. Getrouwd met een Thaise madame. Die hoorde van het probleem en zou wel even iets voor me regelen. Was nogal van het ik-kan-dat-wel-type. Ze is de zus van de aannemer die momenteel in de villa aan het werk is. De volgende dag zou 1 van de werkers daar mij wel in een prive auto wegbrengen. Maar is zo 'n eigenwijze madam die alles al weet dat ze je niet laat uitpraten. Bleek ze geritseld te hebben dat ik naar Ban Phi zou worden gebracht ipv Ban Phe. En dat ligt in Bangkok en dus niet bij Rayong, afijn kwam dus niks van terecht. Zat ik nog net even aan de koffie bij Geert, had Bo - de kokkin - de trouble ook meegekregen en die bood aan om een kennis van haar te bellen die taxi chauffeur was. 5 minuten later stond er een taxi voor 800 Baht. Kijk, aan zo iemand heb je tenminste iets.
Nou, hier zijn we dan. Een heel mooi apartement, fijne ontvangst door Rien en JJ en en mooie en rustige buurt. Toen ik de volgende dag ging zwemmen was ik de enige op het strand. :-) Hier wat fotoos van de omgeving:
Ondertussen hebben we wat uitstapjes gemaakt in de omgeving. Er valt best veel te zien, zoals een Chinese tempel gebouwd op en rondom een heuveltje op een landtong en met een haven met middeleeuws uitziende boten.
En nog wat toeristische toestanden op het strand, ik zelf vond de rotspartijen een stuk leuker. ;-)
We zijn ook nog in een mangrove-bos geweest. Dat zag er bij binnenkomst erg Oisterwijk-achtig uit. Ook hier waren we die dag de enige bezoekers, in het weekend erna zat een Thaise feestdag dus die dagen zal het wel druk zijn geweest. Dat was hier aan het strand ook te merken, de hele kustweg stond vol met kraampjes en kilometers langs het strand vakantiegangers.
De rondvaartboot:
En voor wie zelf wil peddelen:
Was wel lachen met die hangbrug, het laatste gedeelte is instabiel dus dat begint te schommelen als je eroverheen loopt. Een kermis-attractie op zich.
Op de achtergrond een uitkijktoren, daar zijn we uiteraard op geweest, maar mijn camera maakt geen goede afstandsfotoos.
We zijn in Ban Phe bij 1 van de pieren - ze hebben er 3 of 4 - nog wezen eten, maar die dag was het redelijk somber weer dus geen fotoos. Maar in het seizoen gaan er dus echt horden toeristen naar Koh Samed gezien die pieren en de honderden boten die dan heen en weer varen.
Onderweg nog een plaatje geschoten vanaf een brug over een rivier:
Verder doe ik hier een beetje rustig aan. Af en toe nodigt Rien me uit om mee te eten, maar meestal eet ik (we) aan het strand. Is de moeite waard met zulke zonsondergangen.
Gisteren zijn we naar een heel bijzonder restaurant geweest. Op nog geen 10 minuten rijden van hier hebben Chinezen een vakantiepark aangelegd met iets wat behoorlijk op de rimboe lijkt, vandaar dit bord :-)
Even wat fotoos voor een algemene indruk van het park:
De waterglijbanenpartij:
Dan gaan we nou eens onderweg naar het restaurant...
Ah, gevonden:
Hier zitten we te wachten op het eten. De serveerster was zo vriendelijk om even een foto van ons te maken. En op verzoek van Rien ging ze ook even samen met mij op de foto:
En het eten. Die bowl met soep was voor mij, zag er heerlijk uit, maar de vlammen sloegen zowel onderuit de pan - zie je niet maar zit echt vuur onder - als uit het eten. Dus niet al teveel van gegeten. :-) Gelukkig had Rien de 'chicken with cashewnuts' en daar mocht ik wel van meeeten. HET gerecht wat ik Thailandgangers die voor de 1e keer op vakantie komen zou aanraden. En toen was mijn SD-card vol...
Geweldige entourage hier, we zaten vlakbij het duo wat de muziek verzorgde en voor het eerst vond ik dat eens aangenaam ipv hinderlijk, zowel de jongedame als de jongeman konden prima zingen en muziek maken. Ik heb geweldig genoten, dankjewel Rien en JJ.
Onderweg naar huis, het was ondertussen donker, krijgen we plotseling storm ( heel merkwaardig, het ene moment is er niks, het volgende moment heb je storm) en een blikseminslag pakkembeet 50m voor ons uit. Alle verkeer - nouja, dat was niet al teveel - .stond acuut stil. Wat geknetter op het wegdek en een kastje aan een paal wat in de fik stond, dus waarschijnlijk ingeslagen op een paal van de electriciteitsmaatschappij. Vandaag dus regelmatig stroomuitval, vanmiddag redelijk lang. Bleken er langs de strandweg hier ook wat bomen omgewaaid.
t
Geen opmerkingen:
Een reactie posten